Nienke van Trommel ontvangt Betty Bos-Olijfprijs 2023

Betty Bos was de eerste voorzitter van Olijf van 1986-1988. De prijs is van origine een prijs die werd uitgereikt aan iemand die zich heeft ingezet voor psychosociale ondersteuning van patiënten met gynaecologische kanker. Later is de prijs ook toegekend aan mensen die zich op een andere bijzondere wijze hebben ingezet voor het verbeteren van de positie van vrouwen met een gynaecologische kanker.

Het is de laatste jaren traditie om deze prijs uit te reiken op de Olijf Congresdag, die elke twee jaar wordt georganiseerd. Jacqueline stond bij de uitreiking stil bij de verdiensten van Nienke.
Nienke heeft zich enorm ingezet voor de campagne voor de HPV-vaccinaties. Door haar bijdrage aan nieuws- en actualiteitenprogramma’s en op sociale media heeft de campagne een groot bereik gehad. Daarnaast zet zij zich in voor het verbeteren van de bevolkingsonderzoeken en is zij altijd bereid om mee te werken als Olijf een beroep op haar doet, zoals bij webinars, filmpjes van het RIVM en interviews voor in de krant. Haar betrokkenheid bij Olijf en haar inzet voor vrouwen met gynaecologische kanker maakt dat Olijf van mening is dat Nienke de prijs dubbel en dwars verdient.

Nienke gaf aan dat zij zich een beetje overdonderd voelde: ‘Ik krijg een prijs, maar we doen het met zijn allen.’ Zij vertelde dat zij als jonge arts heeft geleerd dat de arts en de patiënt moeten samenwerken. ‘Als ik in de spreekkamer zit en zelf ga nadenken, dan benut ik maar de helft van de denkkracht in die spreekkamer. We moeten het samen doen. Dat heb ik geleerd van een van mijn opleiders en dat heb ik altijd ter harte genomen. Ik kan hard nadenken, maar ik weet niet wat de ander nodig heeft. Hoe kan ik in mijn spreekkamer (ik heb voor zover ik het weet geen kanker) helpen en meedenken met mensen die wel kanker hebben? Er is een groot gat in mijn kennis, want ik kan niet voelen hoe het is om kanker te hebben. We moeten het samen doen en we moeten met elkaar praten. We moeten samen kijken waar vrouwen behoefte aan hebben en hoe we dat zo goed mogelijk kunnen realiseren.’

Nienke sloot af met een wens: ‘Ik ben er heel erg van overtuigd dat iedereen hetzelfde recht op zorg heeft. We leven hier in Nederland met een heel diverse bevolking, maar het valt mij steeds op dat een deel van de patiënten extra psychosociale zorg krijgt en dat een groot aantal mensen met een taalachterstand of een migratieachtergrond níét die belangrijke zorg krijgen. Ik hoop dat Olijf zich openstelt voor vrouwen met een andere culturele achtergrond, een taalachterstand, of waarbij bijvoorbeeld taboes zorgen dat er geen hulp gevraagd wordt. Ook zij lijden en hebben behoefte aan zorg. Laten we de Olijfjes dus iets meer Olijfkleurig maken. Laten we samen kijken hoe we ervoor kunnen zorgen dat iedereen de weg naar steun en lotgenotencontact van deze belangrijke patiëntenvereniging vindt. Dat hoop ik voor de toekomst.’