Trofoblasttumoren

Bij een normale zwangerschap deelt een bevruchte eicel zich in twee cellen. Deze cellen delen zichzelf ook weer. Dit gaat zo door tot er uiteindelijk een vrucht (embryo) en een moederkoek (placenta) ontstaan. Soms gaat het mis. Dan groeien alleen de cellen van de placenta door. In de baarmoeder ontstaan dan veel blaasjes. Dit heet een mola-zwangerschap. Meestal is er dan geen vrucht. Is er toch een vrucht, dan is die vaak niet levensvatbaar.

De klachten en symptomen van trofoblastziektes verschillen. Vaak is er bloedverlies via de vagina. Dit gebeurt vaak vroeg in de zwangerschap. Soms zijn er geen klachten, maar ziet de arts iets afwijkends op de eerste echo.

De meest voorkomende trofoblastziekten zijn:

• Complete en partiële mola hydatidosa (een mola-zwangerschap)

Zeldzamere soorten zijn:

• Choriocarcinoom
• Invasieve mola hydatidosa
• Placental Site Trophoblastic Tumor (PSTT)
• Epithelioid Trophoblastic Tumor (ETT)
• Atypical Placental Site Nodule (APSN)
• Exaggerated Placental Site Reaction (EPS)

• Een mola-zwangerschap wordt vaak behandeld met een vacuümcurettage. Dan haalt de arts de blaasjes uit de baarmoeder. Soms verwijdert de arts ook de hele baarmoeder. Dat gebeurt alleen als u geen kinderen meer wilt.
• Na de behandeling moet het hCG-hormoon dalen. Soms daalt dat niet goed. Dan blijft de ziekte actief. Dat noemen we kwaadaardige of persisterende trofoblastziekte.
• De kans op genezing is groot. Meer dan 95% van de mensen geneest binnen 5 jaar. Bij een laag risico trofoblastziekte is de kans op genezing groter dan bij een hoog risico trofoblastziekte.
• 85% van de mensen met trofoblastziekte die niet overgaat, geneest door injecties met methotrexaat (MTX). 15 tot 20% heeft een andere chemobehandeling nodig.

De ziekte zit vaak alleen in de baarmoeder. Soms verspreidt de ziekte zich. Meestal gaat het dan naar de longen. Minder vaak naar de vagina, hersenen of lever. Uitzaaiingen in hersenen of lever geven een minder goede kans op genezing.