Chirurgie bij zaadbalkanker

Als u zaadbalkanker heeft, wordt in de eerste plaats uw zaadbal verwijderd. Deze operatie, een zogenaamde orchidectomie, gebeurt via de lies. Langs deze weg kunnen we de zaadbal naar boven halen en verwijderen. Een orchidectomie is een kleine ingreep, die meestal niet langer dan een half uur duurt. Ook het ontslag uit het ziekenhuis volgt meestal snel na de operatie. Indien gewenst kunnen wij via dezelfde lieswond direct een prothese plaatsen.

Hoe gaat de behandeling in zijn werk

Het verwijderen van de zaadbal gebeurt via de lies (door de uroloog). Als u een uitgezaaide vorm van zaadbalkanker heeft, volgt na de operatie chemotherapie en/of radiotherapie (via de internist-oncoloog).

De resultaten van die aanvullende behandeling controleren wij met CT-scans. Als hieruit blijkt dat niet alle kankercellen zijn verdwenen, krijgt u nog een operatie om het restweefsel te verwijderen. Afhankelijk van de hoeveelheid restweefsel en de plaats kan deze operatie in het AVL via een kijkoperatie met de robot worden uitgevoerd (robot-geassisteerd). U wordt hiervoor verwezen naar de uroloog. Gaat het om uitzaaiingen in de long, dan wordt u verwezen naar één van de thoraxchirurgen.

Effectiviteit

In zijn algemeenheid is zaadbalkanker een zeer goed te behandelen vorm van kanker, zeker als het in een beginstadium is. De overleving is bijna 100%. De prognose wordt begrijpelijkerwijze iets minder goed als er onverhoopt sprake is van een grote hoeveelheid uitzaaiingen. Maar ook dan kunnen de vooruitzichten veelal zeer goed zijn. Daarin onderscheidt het zich in gunstige zin van andere uitgezaaide kankers.

Preoperatieve screening

Voorafgaand aan uw operatie heeft u een afspraak met de anesthesioloog op de polikliniek voor een gesprek en kort onderzoek naar uw lichamelijk conditie en eventuele bijzonderheden. De spreekuurassistente meet bij u de hartslag en bloeddruk en vraagt naar uw lengte en gewicht; zo nodig worden deze gemeten.

Anesthesieplan

Deze preoperatieve screening duurt ongeveer 20 minuten en vormt de basis voor het anesthesieplan. De anesthesioloog beluistert uw longen en uw hart. Daarnaast wordt uw mond en keel geïnspecteerd voor het beademingsbuisje dat bij de narcose in uw luchtpijp zal worden geplaatst. Ook vraagt de anesthesioloog u naar:

Of u eerder onder verdoving bent geweest
Welke aandoeningen u nog meer hebt
Of u al eerder kankermedicijnen heeft gehad
Of u al eerder bestraald bent
Welke allergieën u heeft
Of u rookt
Of u alcohol gebruikt
Welke medicijnen u gebruikt

Het is daarom van groot belang dat u precies kunt aangeven welke medicijnen u hoe vaak en in welke dosering gebruikt. Als er aanleiding voor is, krijgt u mogelijk nog meer onderzoeken. Dat kunnen zijn: een elektrocardiogram (ECG of hartfilmpje), een röntgenfoto van uw longen, een longfunctieonderzoek of bloedonderzoek.

Narcose en/of plaatselijke verdoving

Narcose en plaatselijke verdoving Anesthesie bestaat uit narcose, een plaatselijke verdoving of een combinatie van beide. Bij een narcose bent u helemaal buiten bewustzijn. Bij een plaatselijke verdoving wordt een deel van uw lichaam gevoelloos en bewegingsloos gemaakt.

Narcose

Als u onder narcose gaat, is uw hele lichaam verdoofd. U bent tijdelijk buiten bewustzijn. De narcosemiddelen bestaan uit een slaapmiddel, een pijnstiller en soms een spierverslappend middel. U krijgt het toegediend via een infuus en dan valt u binnen een halve minuut in slaap. U wordt tijdens de hele narcose beademd.

Zodra u slaapt, brengen we daarom bij grote operaties via uw mond een beademingsbuis in uw luchtpijp; bij kleinere operaties wordt er doorgaans een kapje achter in uw keel op de ingang van de luchtpijp geplaatst. Bovendien houden we met bewakingsapparatuur uw hartslag, bloeddruk, ademhaling en temperatuur constant in de gaten.

Plaatselijke verdoving

Wordt u plaatselijk verdoofd, dan bent u bij bewustzijn. Meestal gaat dat via een ruggenprik: het gebied onder de plaats van de ruggenprik wordt tijdelijk uitgeschakeld. Soms wordt er een slangetje ingebracht om langere tijd – ook na de operatie – pijnstillers te kunnen toedienen.

Net als bij een narcose houdt de anesthesioloog uw bloeddruk, hartslag, ademhaling en temperatuur in de gaten om zo nodig de verdoving bij te kunnen sturen.

Bij grote, langdurige operaties worden plaatselijke en algehele verdoving vaak in combinatie toegepast.

Bijwerkingen en gevolgen

De operatie heeft vrijwel geen bijwerkingen, behalve dan de directe gevolgen van het verlies van een zaadbal.

Als er restafwijkingen verwijderd moeten worden na de chemotherapie, zullen de gevolgen helemaal afhangen van de hoeveelheid en de plaats van de restafwijkingen. De uroloog en chirurg zullen dit uitvoerig met u bespreken.

Na de operatie

Het verwijderen van een zaadbal is een kleine ingreep, die meestal niet langer dan een half uur duurt. Ook het ontslag uit het ziekenhuis volgt meestal snel na de operatie. Daarna wordt u gedurende 5 tot 10 jaar zeer regelmatig gecontroleerd. De controles worden uitgevoerd door medisch oncologen.

Herstel

Indien na chemotherapie een operatie volgt om de restafwijkingen te verwijderen, hangt de duur van het ziekenhuisverblijf en de herstelduur af van het soort ingreep.
Bij een robotoperatie gaat het meestal snel. Na 1-2 dagen kunt u worden ontslagen. Bij een gewone operatie gebeurt dit meestal na 5-6 dagen. Ook hier geldt dat u zeer regelmatig wordt gecontroleerd door de medische oncoloog. Behalve lichamelijk onderzoek zal er standaard bloedonderzoek worden verricht en zullen met enige regelmaat CT-scans worden vervaardigd.

Fertiliteitspreservatie voor start behandeling

Deze behandeling kan schadelijke effecten voor de vruchtbaarheid geven en daarom bieden we de mogelijkheid voor fertiliteitspreservatie.