Logistiek afstemmen
Hoe krijgt zij het voor elkaar om haar onderzoeken wél gedaan te krijgen? “Het is echt een teamprestatie”, zegt Lisette Rozeman bescheiden. “Bij een klinisch onderzoek opzetten komt veel meer kijken dan je denkt. Na het schrijven van een uitgebreid studieprotocol, moet er nog van alles gebeuren voordat je van start kan. Er moet bijvoorbeeld een database gebouwd worden en er moet vastgelegd hoe de afgenomen weefsels verwerkt en beoordeeld moeten worden. Ook moet je met allerlei specialisten de logistiek afstemmen: wanneer komen patiënten naar het ziekenhuis? Hoeveel scans zijn nodig? Wanneer wordt de patiënt geopereerd?”
Irriteer je niet
Daarvoor moet je vele neuzen dezelfde kant op krijgen, en dat lukt Rozeman buitengewoon goed. “Bijna iedereen hier heeft het heel druk. Ik denk dat ik dingen toch snel voor elkaar krijg omdat ik het werk van alle andere betrokkenen waardeer en dat ook laat merken. En ik realiseer me dat ik de zóveelste ben die belt met vragen en wil dat alles zo snel mogelijk geregeld wordt voor mijn studie. Maar als je positief blijft, je niet uit het veld laat slaan door tegenslagen en niet geïrriteerd raakt – of dat in ieder geval niet laat blijken – dan kun je veel voor elkaar krijgen.”
Rozeman bokste de klinische onderzoeken niet alleen organisatorisch en wetenschappelijk voor elkaar, ze behandelde ook echt de patiënten. “Ik ben dankbaar dat ik wetenschap en patiëntenzorg heb kunnen combineren tijdens mijn promotietraject, dat ik niet alleen data heb geanalyseerd. Onderzoek doe je tenslotte voor de patiënt.”
Drie klinische studies
En die patiënten lijken zeker baat te hebben bij haar werk. Ze onderzoekt voornamelijk immuuntherapie, een therapievorm met als doel dat het immuunsysteem van patiënten zich actief tegen de kankercellen zal richten (zie bijvoorbeeld dit filmpje). Drie klinische studies waar ze aan werkte laten zien dat het haalbaar en gunstig kan zijn om immuuntherapie al te geven vóórdat een chirurg de tumor verwijdert.
Waarom je dat zou willen? Om twee goede redenen te noemen: de immuunreactie kan beter op gang komen omdat de hele tumor met al zijn variaties nog in het lichaam zit. En in de verwijderde tumor kun je vervolgens goed zien of de kankercellen zijn dood gegaan, en dus of de patiënt goed reageert op de immuuntherapie. Misschien is het zelfs zo dat patiënten die goed reageren hun lymfeklieren kunnen behouden. Die worden momenteel nog verwijderd. Daarover moet de derde, bijna afgeronde, studie (PRADO) binnenkort meer duidelijkheid geven.
Terug naar het AVL
Rozeman is momenteel in opleiding tot internist bij het UMC Utrecht en hoopt eind 2020 te promoveren. Ze wil zich specialiseren in de oncologie of hematologie: “Ik overweeg daarvoor terug te komen naar het AVL, waar ik de afgelopen jaren met heel veel plezier gewerkt heb”. De komende tijd doet ze nog 1 dag per week onderzoek in het Antoni van Leeuwenhoek.
De Antoni van Leeuwenhoek Prijs
Het Nederlands Kanker Instituut, het onderzoeksinstituut van het Antoni van Leeuwenhoek, reikt de Antoni van Leeuwenhoek prijs jaarlijks uit aan zijn meest talentvolle jonge wetenschapper. De prijs bedraagt 6000 euro, te besteden aan nieuw onderzoek. De prijs, die in 1988 voor het eerst werd uitgereikt, wordt vanaf dit jaar deels gefinancierd door NKI-alumnus prof. dr. Roel Nusse van Stanford University. Het Antoni van Leeuwenhoek is hem hiervoor bijzonder erkentelijk.
