Interview met Lisanne Verkooij – Medisch Secretaresse

Ontzorgen

Mijn dagen zijn afwisselend en artsen vinden het heel fijn als je zelfstandig werkt. Het is jouw taak om zoveel mogelijk te ondersteunen en te ontzorgen. Dat moet je leuk vinden. Je hebt natuurlijk alle plan- en regeldingen, zoals de agenda’s van de artsen, declaraties, vluchten voor congressen en dergelijke. Ook contact met andere ziekenhuizen. En dan heb je nog alle patiënten-zaken; mensen die bellen of mailen met bijvoorbeeld vragen over medicijnen. Ik spreek patiënten wel, maar zie ze niet. Toch kan het best wel heftig zijn, want soms bellen mensen om bijvoorbeeld een overlijden door te geven. Je hebt de partner aan de lijn die door een verdrietige periode gaat. Daar moet je dan wel op een goede manier mee omgaan door zo warm mogelijk te zijn. Ik vertel bijvoorbeeld dat ze altijd nog mogen bellen, morgen, over een maand of desnoods over een jaar, als er bijvoorbeeld nog behoefte is aan een gesprek met een arts. Het is sowieso wel de sfeer hier in het AVL dat iedereen zo goed mogelijk wil helpen. Je merkt niets van hiërarchie; iedereen is gelijk. Soms moet ik artsen aanspreken op dat ze nog iets moeten doen en dat is nooit een probleem, de sfeer is altijd heel relaxed.

Leergierig

Door het werk pik je veel medische kennis op. Ik ben leergierig, dus ik vraag er ook altijd naar. Wat doet een bepaald medicijn? Hoe werkt die ene kuur? Ik kwam niet uit de medische wereld en kreeg de kans om een aanvullende cursus medische terminologie te volgen. Dat heeft zeker geholpen bij het begrijpen van medicatie of medische termen.

Het team

Een goed team is heel belangrijk, want soms komt alles tegelijkertijd en dan moet je goed kunnen prioriteren. Als er bijvoorbeeld opeens een arts ziek is op een poli dag, is het een hele puzzel om alles weer te regelen. Moet iets nu? Kan het ook over een uur? Stress is niet goed, dat moet je niet hebben. Het team is heel hecht, waardoor er naast hard werken ook veel plezier is tijdens het werk. Als je heel druk bent, staan je collega’s altijd voor je klaar om bij te springen. Laatst zei ik dat ik hier zou blijven tot aan mijn pensioen en toen riep een collega: ’Daar houd ik je aan!’ Ik kan dat niet helemaal beloven, maar ik ben wel helemaal als een vis in het water hier.”

Enthousiast geworden?